Liefde maakt een familie – hoewel veel mensen nog steeds een ‘bloedband’ belangrijk vinden om elkaar familie te noemen, weten veel LHBTI’ers dat dat niet altijd het geval is. In dit artikel delen wij verhalen van queer en lesbische stellen met kinderen: regenbooggezinnen dus.
Met deze verhalen van queer en lesbische moeders willen we regenbooggezinnen normaliseren. Want gezinnen zijn er in heel veel verschillende soorten en maten – en dat mag gevierd worden! Elke route naar ouderschap ziet er anders uit, elk verhaal is uniek en ook elk gezinsverhaal is uniek!
Er is nog veel te weinig representatie van regenbooggezinnen, helaas. Deze verhalen kunnen een inspiratie (of informatie) zijn voor queer of lesbische stellen die graag ouders willen worden. Zichtbaarheid is zo belangrijk!
Regenbooggezin met queer/lesbische moeders
Kari @karivdheide
Voornaamwoorden: zij/haar
Oriëntatie: lesbisch
Samen met haar vrouw sinds: 30 november 2010
Start plannen ouderschap: oktober 2013
Ouders geworden: 29 juni 2015
Hoe werden jullie ouders?
We hebben ons eerst, in 2013 ingeschreven bij een kliniek, omdat we dachten dat we een onbekende donor wilden. Na 9 maanden wachttijd waren we aan de beurt, vlak na ons huwelijk.
We hebben 4 maanden geïnsemineerd in de kliniek. Ik (Kari) vond dat heel stressvol en ik werd ook maar niet zwanger.
Toen kwam er ineens iemand die we al heel lang kennen naar ons toe en zei “ik zie dat het een zwaar proces is. Ik heb zaadjes zat. Willen jullie er een paar?” We voelden allebei direct dat dit het was. Een geschenk uit de hemel 😉 Onze donor is knap, slim en aardig.
We hebben een bekende donor. We hebben in eerste instantie niet aan onze omgeving bekend gemaakt wie het was. We wilden niet dat dit zou afleiden van het feit dat het gewoon ons kind is.
Toen onze oudste dochter vragen ging stellen hebben we het haar verteld. En daarna ook langzaam aan onze directe omgeving. We vertellen nooit online of in groot publiek wie onze donor is.
Hij is veel te knap 😉 dan wordt hij overladen met telefoontjes. Onze jongste dochter groeit gewoon op met de wetenschap wie haar donor is. Ze heeft alleen nog geen idee wat dit is, een donor.
Wat betreft wie zwanger zou worden. Ik had vanaf het begin een zwangerschapswens, mijn vrouw alleen een kinderwens. Die twee dingen zijn heel verschillend! Dus dat was gauw duidelijk.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Oooo kinderen zijn het grootste geluk, wat ons betreft. We zijn zo gelukkig met onze dochters. Ze zijn een geschenk en we zijn iedere dag dankbaar dat ze in ons leven zijn. Zo gezellig ook, een heel vrouwenhuis.
Wat is het lastigste van lesbisch moeder zijn?
Dat je hulp van buitenaf nodig hebt om zwanger te worden. Dat je als je gaat reizen even extra moet nadenken over veiligheid.
Dat we op Curaçao (waar ik ben opgegroeid) niet zomaar hand in hand lopen of zoenen op het strand, zoals andere stellen doen. Het is een van de redenen waarom we niet zijn terug geëmigreerd naar curaçao.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Ga naar een informatieavond van Stichting Meer Dan Gewenst!
Ben je geïnteresseerd in groen leven? Dan is Kari’s boek De groene mama een aanrader! En neem ook eens een kijkje op haar mamablog.
Debbie en Ursina @debsenursi
Voornaamwoorden: beide zij/haar
Oriëntatie: lesbisch
Samen sinds: 16 juni 2008
Start plannen ouderschap: 20 augustus 2009
Ouders geworden: 9 september 2012
Hoe werden jullie ouders?
We wisten heel vroeg in onze relatie dat we kinderen wilden en waren niet echt van het zelf knutselen. We zijn dus direct op zoek gegaan naar een kliniek die hierin gespecialiseerd is.
Zo zijn we uitgekomen bij Medisch Centrum Kinderwens (nu VivaNeo). Daar hebben we voorlichting avonden gehad om te kijken wat onze opties waren, vervolgens volgde een screening.
De screening was om te bepalen of je “geschikt was als ouders”. Aan de ene kant begrijpelijk, maar aan de andere kant belachelijk dat je goedgekeurd moet worden.
Na de opties overwogen te hebben, een donor gekozen te hebben zijn we na een paar maanden begonnen met een IUI-traject in 2011. Na de tweede terugplaatsing was Debbie zwanger van onze zoon Joël.
Helaas is Joël met 24 weken te vroeg geboren en heeft het toen niet overleeft. We hebben hem een weekje bij ons kunnen houden om afscheid te nemen. Dit was een mooie tijd om toch even over hem te waken. Die week werd afgesloten met een overweldigende begrafenis waarbij 100+ familie en vrienden ook afscheid hebben kunnen nemen.
Wat volgde was een heftige periode waarbij ons huwelijk flink op de proef is gesteld. In 2017 zijn we voorzichtig weer begonnen met onze kinderwens, waarbij we opnieuw voor de kliniek hebben gekozen.
Dit keer ging het niet zo soepeltjes en heeft het 3x IUI en 2x IVF pogingen over 2,5 jaar gekost om zwanger te worden. Hoe blij en dankbaar waren we met ons 10-jarig huwelijkscadeau in de vorm van positieve zwangerschapstest.
De maanden erop waren een mix van vreugde, twijfels, angsten, liefde, onzekerheid en veel ziekenhuisbezoeken waarover meer te lezen is op onze blog.
Onze meid was 3 maart 2021 uitgerekend, maar kon niet wachten en is op 30 januari 2021 gezond geboren. Ouders werden we bij de geboorte van Joël. Maar onze harten waren toen vol liefde en enorm veel verdriet.
Dit keer barste onze harten open en we zijn zo verschrikkelijk verliefd op onze meid Manoa. Ongelofelijk hoe je je zo kan voelen. Nooit kunnen bedenken, voorstellen dat dit zo alles omvattend zou zijn.
De keuze wie zou dragen was best makkelijk. Debbie wilde enorm graag zwanger worden en had die behoefte en Ursina niet. Dat was dus makkelijk afgestemd. Bij een keuze voor een donor hebben we constant gekeken naar karakter eigenschappen en dat die zoveel aansloten bij of Debbie of Ursina.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Samen een eenheid zijn. We laten elkaar totaal in elkaars waarde. Het is thuiskomen. Een warme plek en de liefde die je deelt met elkaar. Daarbij altijd het belang van je kinderen voorop stellen.
Onze grootste wens was om ouders te zijn. Natuurlijk werden we dit bij de geboorte van onze zoon, alleen hebben we die rollen verder nooit vervuld. De geboorte van onze dochter maakte dit geheel weer zichtbaar. Je bent niet meer onzichtbaar als ouders of gezin.
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Ik denk dat het belangrijkste is je niet kunnen herkennen in alle informatie die wordt gegeven want alles is gericht op hetero stellen.
De informatie die er staat is gering en alle boekjes, apps, websites, tijdschriften zijn voornamelijk gericht op een vader en moeder.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Goede voorbereiding is key. Lees je zoveel mogelijk in en zoek de verdieping. Kies voor opties die het beste bij jullie passen. Wees voorbereid op vooroordelen en vragen waar je geen antwoord op wilt geven.
Hou van elkaar, blijf met elkaar praten gedurende het hele traject en zet de liefde voor elkaar voorop.
Als een zwangerschap lang op zich laat wachten, moet je tegen tegenslag kunnen. Emotioneel is het heel pittig of het direct lukt of pas maanden/jaren later. Je weet nooit hoe lang het kan duren, dus heb geduld met elkaar.
Karen en Nienke @thehappinesstroupe
Voornaamwoorden: beide zij/haar
Orientatie: Karen = lesbisch, Nienke = queer/bi
Samen sinds: 1 augustus 2013
Start plannen ouderschap: februari 2017
Ouders geworden op: 16 mei 2019
Hoe werden jullie ouders?
Zoals al onze levensbeslissingen hebben we op vakantie op Vlieland besloten om samen ouders te worden.
Karen had Nienke een half jaar eerder ten huwelijk gevraagd, en de gedachte eerst te gaan trouwen en dan pas een kindje te mogen krijgen was voor Nienke reden voor lichte paniek.
We hebben lang nagedacht over de vorm van ons gezin. Karen wilde geen extra rol voor een derde (papa), dus was snel duidelijk dat de donor niet in beeld zou zijn.
We hadden in onze directe omgeving geen kandidaten, dus hebben we voor een donor gekozen uit een commerciële bank. Nan mag contact met hem opnemen als hij 16 is, en krijgt als hij 12 is meer informatie over hem.
Nienke wilde graag dragen, Karen niet, dus dat was snel besloten!
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Er is een klein mensje dat van jullie samen het meeste houdt, waar jij meer van houdt dan van wat of wie dan ook. Je deelt dagelijks zoveel geluksmomentjes, dat is nergens mee te vergelijken.
Voor ons is ‘s ochtends met z’n drietjes soezen in het grote bed, Nantje tussen ons in, echt ultiem geluk.
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Wij kregen van een echoscopist te horen dat een kindje van een donor krijgen hetzelfde was als iemand uit de kroeg mee naar huis nemen. Dat was vrij pijnlijk, tijdens een 3D echo.
Verder is alles heteronormatief, van vragenlijsten in het ziekenhuis tot de puf cursus, niemand en niets is gericht op andere gezinsvormen.
En altijd impertinente vragen van vreemden, die willen weten wie ‘de echte moeder’ is. Vreselijk.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Ga naar een bijeenkomst van Meer Dan Gewenst. Neem de tijd. Houd rekening met wachttijden en intakegesprekken als je via een vruchtbaarheidskliniek zwanger wil worden.
Jake en Karin @jakeesantoss @karinsustainablejourney
Voornaamwoorden: beide zij/haar
Oriëntatie: lesbisch
Samen sinds: 5 januari 2016
Moeder sinds: 26 september 2011 (Jake)
Hoe werden jullie ouders?
Jake werd moeder in haar eerdere relatie met een man. Karin is bonusmama!
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Liefde delen, samen op avontuur gaan, van elkaar leren en samen een heer opvoeden.
Wat is het lastigste van lesbisch moeder zijn?
We hebben beide geen negatieve ervaringen!
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Geef je droom om ouder te worden niet op uit angst voor negatieve reacties. Volg je dromen en deel de liefde voor elkaar.
Zorg dat je op een lijn zit qua opvoeding. Praat erover voordat je het proces begint. Bespreek de grenzen en blijf met elkaar praten, en met het kind.
Geef elkaar de ruimte om te leren hoe je ouder moet zijn. En het belangrijkste: steun elkaar en heb elkaar lief.
Janis en Odette @twee_trotse_mamas
Orientatie: lesbisch
Samen sinds: 5 maart 2019
Ouders geworden: Odette in 2013, Janis in 2017
Hoe werden jullie ouders?
Odette heeft uit haar vorige relatie (met een man) 1 zoon van 7 jaar: Djayden. Janis heeft 2 kindjes uit haar vorige relatie (ook met een man) van 3 en 1 jaar: Benjamin en Josefine.
Wat is het mooiste van een regenbooggezin zijn?
De liefde die we hebben voor elkaar, daar draait ons gezin op. We zijn beide bonusmama geworden van elkaars kinderen en onze kinderen hadden ineens 2 mama’s.
Het mooiste vinden we daarom echt de liefde die we met z’n allen voor elkaar hebben: de jongens die elkaar echt als broertjes zien en ze zijn zo trots op hun kleine zusje! (& stiekem een beetje verliefd op hun mama’s)
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Wij vinden er eigenlijk helemaal niks lastig aan dat we een lesbisch gezin zijn. Wij vinden dat juist heel bijzonder en zijn er trots op.
Het is haast uniek te noemen en wij zetten graag het voorbeeld neer naar de buitenwereld hoe het gewoon normaal hoort te zijn.
Dat je niet hoeft te leven naar het wereldplaatje die je van kleins af aan krijgt voorgeschoteld maar dat het juist gaat om dat je voor liefde kiest!
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Jezelf blijven. Mensen die lesbische gezinnen niet in het “gewone” plaatje van gezinssamenstellingen vinden passen hoeven ook niet in je leven te blijven.
Wij hebben sinds we voor elkaar gekozen hebben afstand genomen van negatieve mensen en dat is het beste wat je kan doen.
Gewoon jezelf blijven, liefde voor elkaar en jouw (aankomende) gezinnetje, meer heb je niet nodig!
Liefde wint altijd!
Linda en Naomi @huisjemetgeluk
Oriëntatie: lesbisch
Samen sinds: 10 juli 2020
Ouders sinds: 24 september 2020
Hoe werden jullie ouders?
We vinden dit een moeilijk onderwerp om te bespreken. Sinds 2018 is Linda de weg ingegaan om zwanger te worden met behulp van een donor.
In januari 2020 was het eindelijk zover, Linda was toen zwanger. We hebben elkaar in de zwangerschap leren kennen. In het begin was dit ook wel moeilijk.
We hebben beide bewust voor elkaar gekozen en we hebben er altijd alles aan gedaan om het zo fijn mogelijk te laten verlopen. We zijn dankbaar dat we de helft van de zwangerschap nog samen hebben mogen beleven. We kijken terug op een bijzonder mooie tijd.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
De liefde met elkaar te delen. En wanneer je thuis komt dat je dan weer geniet van het samenzijn met elkaar.
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Zowel in de zwangerschap als nu wordt er vaak gevraagd; wie of waar is de vader. Ook vragen zoals; hoe hebben jullie dit gedaan of hoeveel geld heeft het jullie gekost komen vaak voorbij. Dit is heel pijnlijk, en hier heeft Linda ook echt wakker van gelegen.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Geloof in jezelf en deel alleen persoonlijke dingen met de mensen waarmee je dit wilt delen.
We zijn dankbaar dat we dit met elkaar mogen delen.
Joelle en Joann @rebel.moms
Oriëntatie: lesbisch
Samen sinds: 16 mei 2017
Start plannen ouderschap: 20 september 2017
Ouders geworden: 11 mei 2020
Hoe werden jullie ouders?
Joëlle heeft altijd al een hele sterke draagwens gehad, het gesprek ging eigenlijk meteen daarover omdat we geen energie in een tinder match wilde steken die niet serieus was.
Wij zijn meteen gaan kijken naar klinieken en opties hoe wij ouders zouden kunnen worden.
We hebben intakes, webinars en gelukkig veel mensen op instagram ontmoet die ons verder konden helpen met opties!
Wij werden overspoelt door opties en meningen van anderen. Toen we zijn gaan zitten wat we écht belangrijk vonden kwamen we uit op de optie een donor zelf te gaan zoeken.
Dit zodat we zelf wisten wat genetisch 50% van ons kindje zou worden maar ook dat ons kind later de kans heeft om hem te ontmoeten voor zij 16 is. We vonden het belangrijk dat als ze gedrag zou hebben wat wij niet kennen dat we dat kunnen navragen.
Natuurlijk ook dat wij hem al kennen en hem graag mogen, niet dat ons meisje straks iemand tegenover zich heeft die laat merken er weinig zin in te hebben om een gesprek te voeren.
Wij hebben een donor leren kennen dus het was geen bekende van ons. Het heeft zolang geduurd omdat we een perfecte match wilde hebben!
Dat is zeker gelukt, hij is al langs geweest toen ons meisje geboren was. Ik was bang dat ik me een beetje ongemakkelijk zou voelen maar ik voelde me onwijs trots!
Trots dat we zo’n geweldige man hebben leren kennen die met ons, ons prachtige meisje heeft gecreëerd! Het dragen was eigenlijk heel simpel, ik voel er niks voor en Jo alles dus opgelost haha.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Het thuis voelen. Het voelt nu compleet, we genieten zo intens van de ‘normale’ dingen!
Wat is het lastigste van lesbisch moeder worden/zijn?
Soms voelt het alsof mensen je niet als een ‘heel’ gezin zien. We hebben gelukkig nog niet veel meegemaakt, wel de vragen of Jo naar bed is gegaan met iemand om zwanger te worden. Dat was wel echt bizar!
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Kies wat bij jou past, niet laten gek maken door alle opties en meningen. Sta sterk samen en bespreek je angsten en kwetsbaarheden.
Ik vond het toch spannend of ik meteen de band zou voelen met de baby na de geboorte aangezien ik niet zou bevallen, het bespreken met Jo maakte het voor mij echt beter.
Er zijn nou eenmaal dingen waar heterostellen zich minder vaak over druk hoeven te maken. Ook met mensen die in hetzelfde schuitje zitten heeft mij veel geholpen! Samen staan we sterk!
Voel je vrij als je vragen/verhalen/leuke dingen hebt die je graag kwijt wilt dat je altijd mag berichten. Wij vinden het onwijs belangrijk dat we als community elkaar versterken!
Nele en Gitte @nelebronckaers
Voornaamwoorden: beide zij/haar
Oriëntatie: beide lesbisch
Samen sinds: 25 november 2017
Hoe werden jullie ouders?
Nele was al biologische mama van Noor. Noor was 2,5 toen wij elkaar leerden kennen.
Al snel werden wij Mama (Nele) en Mams (Gitte) en werden wij beide even belangrijke moeders voor onze dochter. Wij plannen om nog een kindje te krijgen, in de nabije toekomst.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Mensen om bij ‘thuis’ te komen, nog meer liefde in ons leven hebben.
Wat is het lastigste van lesbisch moeder zijn?
Gitte is eens hardhandig het toilet uitgesleurd door de toiletdame in een locale nachtclub. De toiletdame dacht dat ze een man was. Daarnaast worden we soms wel nagekeken.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Informeer goed bij bevriende koppels of spreek online iemand aan. Ervaringen delen doet deugd!
Petra en Renate @petrahoost_photoenzo
Oriëntatie: lesbisch
Samen sinds: 12 januari 2005
Start plannen ouderschap: januari 2009
Ouders geworden: 7 december 2012
Hoe werden jullie ouders?
Onze weg was hobbelig. Willen we ze? Hoe? Wanneer? En toen dat alles besloten was duurde het bijna 3 jaar voor we zwanger waren!
We kozen voor een anonieme donor en de oudste van ons twee ging als eerste dragen.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Owwww echt alles eraan is mooi! Zo vreselijk samen zijn we. Voelt sterk.
Wat is het lastigste van lesbisch moeder zijn?
Dat mensen denken en zeggen dat de kinderen een vader figuur nodig hebben. All you need is love.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Just do it!
Petra en Renate hebben ook samen een bedrijf in fotografie in Enkhuizen. Neem een kijkje op hun website!
Stefy en Marloes @blendnewlove
Voornaamwoorden: beide zij/haar
Oriëntatie: beide biseksueel. Stefy wist dat al vanaf de puberteit, Marloes ontdekte het toen ze verliefd werd op Stefy een paar jaar terug.
Samen sinds: 24 juni 2019
Hoe werden jullie ouders?
Onze wegen zijn verschillend gegaan. Stefy heeft haar twee kinderen met haar ex-partner (man) gekregen via “de natuurlijke weg” en Marloes heeft haar twee kinderen met haar ex-partner (man) via ICSI gekregen.
Wat dat betreft zijn we nu dus een samengesteld gezin met twee (bonus)moeders, met co-ouderschap met 2 verschillende papa’s!
Voor Stefy is de weg naar zwanger worden en een kind krijgen beide keren heel soepel en snel verlopen. Marloes heeft 4 jaar geprobeerd op een natuurlijke manier zwanger te worden, maar dat lukte niet.
Toen gelijk ICSI kunnen doen, waaruit dochter 1 de eerste keer kwam en dochter twee 4 jaar later uit de eerste cryo poging kwam. Beide pogingen dus gelijk geluk gehad!
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Moeilijke vraag! Het zien opgroeien van de kinderen en het begeleiden van deze minimensjes in hun ontwikkeling is iets heel bijzonders en zijn we beiden heel dankbaar voor.
Ook de liefde tussen de kinderen zelf is een van de mooiste dingen voor ons.
Moeder zijn is de mooiste en moeilijkste rol in ons leven en we zouden het voor geen goud willen missen.
Wat is het lastigste van een regenbooggezin zijn?
Wij zijn nu een jaar een samengesteld gezin met twee moeders en hebben gelukkig nog geen nare dingen meegemaakt! Wel veel verwarring hoe ons gezin in elkaar zit.
Omdat de kinderen van Stefy half Chinees zijn, Marloes en de meiden blonde Hollanders zijn en Stefy donker en Oost Europees is, zijn er wel eens mensen die hardop zeggen dat Stefy vast niet de moeder is van een van de kinderen. Dat is wel eens vervelend!
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
We hebben geen specifieke tips voor lesbische stellen, omdat we onze eigen kinderwens binnen relaties met mannen zijn begonnen.
Maar het hele vruchtbaarheidstraject in een ziekenhuis (ICSI) heeft Marloes wel meegemaakt en vond ze best heftig.
Dit kan echt wel een wissel trekken op je relatie. Waarschijnlijk bekend advies, maar blijf samen leuke dingen doen tijdens zo’n traject! Focus je ook op andere dingen dan het traject zelf 🙂
Lees je ook lekker in het Engels? Bekijk dan onze Engelse interview blog met lesbische moeders.
Laura & Zara @derozenmamas
Oriëntatie: we houden niet van labels. Wij zijn ‘gewoon’ verliefd geworden op elkaar!
Samen sinds: 1 juni 2018
Start plannen ouderschap: 1 mei 2019
Ouders geworden: 23 februari 2021
Hoe werden jullie ouders?
We hebben beide al vanaf jongs af aan een hele grote kinderwens, dus dit hadden we al vrij stel uitgesproken in het begin toen we aan het daten waren.
Als dit een eenzijdig iets zou zijn, waren we ook niet voor deze relatie gegaan, omdat wij vinden dat je wat dat betreft op één lijn moet zitten. Het krijgen van kinderen is niet iets waar je consessies kan doen.
Wij willen beide enorm graag kinderen, dus dat was gewoon een heel belangrijk punt. Daarom hebben we het onderwerp ‘kinderen’ heel veel besproken al vanaf het prille begin van onze relatie.
De echte ‘zoektocht’ begon met het bespreken hoe we het wilden gaan doen. We hebben eigenlijk de hele babyjourney voor onszelf gehouden.
Het is een heel erg persoonlijk proces vonden wij en wij wilden het heel graag samen beleven zonder invloeden van buitenaf. We hebben nooit de behoefte gehad aan (goedbedoelde) adviezen.
Gelukkig zitten wij eigenlijk altijd op dezelfde lijn, dus de keuzes die wij gemaakt hebben in dit proces waren ook altijd unaniem.
Wij hebben zelf een donor uitgezocht. Naast het uiterlijk vinden wij het ook heel belangrijk dat de donor beschikt over karakter eigenschappen die we ook in onszelf herkennen.
We hebben ervoor gekozen om Lau eerst te laten dragen omdat zij ietsje ouder is dan Zaar.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Dit is nog best een lastige vraag waar we niet echt een concreet antwoord op hebben. We willen beide ons leven en onze liefde delen met kinderen.
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Heel eerlijk gezegd hebben wij geen negatieve ervaringen. Het enige nadeel wat we kunnen opnoemen voor onszelf is dat we geen kinderen kunnen maken met DNA van ons samen.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Kies je eigen weg. Laat je wensen niet beïnvloeden door een ander, niemand kan zich in jullie schoenen plaatsen. Een kind is voor altijd, hier moet je samen met je partner je keuzes en beslissingen in maken en beide 150% achter staan.
Bibi en Lotte (en Sef en Lux) @familietelleman
Oriëntatie: lesbisch
Samen sinds: 1 januari 2016
Start plannen ouderschap: 1 oktober 2017
Ouders geworden: 20 mei 2019
Hoe werden jullie ouders?
We hebben Sef en Lux gekregen met behulp van een goede vriend van ons. Sef hebben we gekregen met behulp van fertiliteitskliniek Medisch Centrum Kinderwens en Lux met thuisinseminatie.
Wij hebben onze donor gekozen op zijn karakter, het is een goede vriend van ons. Lotte heeft de kinderen gedragen omdat Bibi geen wens had de kinderen te dragen.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Geen dag is hetzelfde, we genieten enorm van de originele karakters van onze kinderen. Het is mooi om elkaar in een moederrol te zien. We houden daardoor nog meer van elkaar.
Wat is het lastigste van lesbisch moeder zijn?
We kunnen niets bedenken.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Veel praten met elkaar en anderen zodat jullie wensen steeds duidelijker en realistischer voor jezelf worden.
Xanthe @xanthedepooter
Oriëntatie: lesbisch
Samen met Anneleen sinds: 28 mei 2016
Start plannen ouderschap: 1 november 2017
Ouders geworden: 18 augustus 2019
Hoe werden jullie ouders?
Wij wilden beide graag ‘jong’ mama worden. Dus zijn wij in 2017 begonnen met informatie inwinnen over hoe en wat juist.
In november 2017 begon dan ons avontuur. Onderzoeken, medicatie, gesprekken, inseminaties etc. 30 kg extra, veel tranen, veel medicatie en evenveel mislukte pogingen later kregen wij op kerstavond 2018 het mooiste geschenk ooit.
Een positieve zwangerschapstest.
Onze allerlaatste laatste poging IUI was gelukt! Ik was enorm graag zwanger en die kwaaltjes en dergelijke nam ik er graag bij. Het was voor ‘een goed doel’.
Zelfs de zwangerschapsdiabetes met insuline nam ik er vrijwel probleemloos bij. Het zou enkel maar goed zijn voor ons meisje als ik deed wat de specialisten mij zeiden.
Tot ik plots ingeleid moest worden omdat ik onze kleine meid niet meer voelde, omwille van de insuline.
Na een zware bevalling van 49 u met uiteindelijk een spoedkeizersnede door foetaal lijden werd ons mooiste cadeau ooit geboren. Alles meer dan waard, zo graag gezien en zo verwend als wat.
Nu bijna anderhalf jaar later het beste wat ons ooit kon overkomen! Intussen is er ook een zusje onderweg.
Het was geen keuze wie zou dragen. Dat was ik! Mijn vriendin hoefde het niet en ik wilde niets liever. Wij hebben voor een donor gekozen met zoveel mogelijk uiterlijke kenmerken en dezelfde bloedgroep als die van mijn vriendin.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Dat wij elke dag mogen en kunnen genieten van elkaar. Van alle momenten samen tot de momenten dat we eventjes alleen zijn. Het mooiste hieraan is dat het onbeschrijfelijk is hoeveel geluk, vreugde en liefde wij élke dag mogen ervaren.
Het is een gevoel, dat kan je niet uitleggen. Wij voelen ons zo gezegend als gezin, elke dag opnieuw.
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Ik heb er een heleboel, maar ik wil er wel enkele voorbeelden delen. ‘Oh de papa zal trots zijn’ , wanneer onze dochter net geboren was. – excuseer? Wij zijn met 2 mama’s. ‘Ah, euh ja dat moet kunnen zeker…’
Een andere keer vroegen ze aan mijn vriendin of zij de volgende keer niet de mama wil zijn. Je vraagt aan een ‘papa’ toch ook niet of hij de volgende keer wil dragen? Heb respect voor onze keuze!
Goh, eigenlijk hé, verspil ik mijn energie er zelfs niet meer aan. Ik heb ook zoveel haat over mij gekregen in het 1,5 jaar dat wij ouders zijn… dat houd je niet voor mogelijk!
Of wij het normaal vinden dat ons kind in een ziek, gestoord gezin opgevoed wordt. Of wij het normaal vinden dat wij kinderen maken, als het niet via de natuurlijke weg kan we dan maar kinderloos moeten verder gaan.
Ja, want wij kiezen er voor om op hetzelfde geslacht te vallen natuurlijk. Als het maar zo simpel was… sommige mensen hé… Ik vind dat trouwens ook een sneer naar heterokoppels waarbij het ook niet spontaan gaat, zij hebben toch ook recht op kinderen?!
Of dat kindje er nu via een medisch traject komt of spontaan, of via adoptie of eender welke weg. Heb respect voor mensen hun beslissing.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Negatieve commentaar zal er áltijd zijn, maar laat dat je wensen of dromen niet in de weg staan! Ik ben zelf heel erg open over ons traject en mensen mogen mij altijd contacteren met vragen of uit interesse. Zo lang er respect getoond word ben ik er voor het beantwoorden van vragen.
Amanda en Wendy (en Nova) @wendy.alphenaar @amanda.alphenaar
Voornaamwoorden: allen zij/haar
Oriëntatie: lesbisch (al gebruiken we dit zelden, ofzo. We zijn gewoon verliefd, op elkaar. Cheesy he, I know!)
Same sinds: 1 mei 2012
Start plannen ouderschap: december 2012
Ouders geworden: 14 december 2016
Hoe werden jullie ouders?
We spraken onze wens, zoals je aan de data ziet, al vroeg uit. Sterker nog: op onze 1e date kwam het al ter sprake. Heeft de ander ook een kinderwens? Gelukkig, ja!
Anders hadden onze wegen daar wellicht al een andere kant op gegaan. Best nuttig dus, ook de serieuzere toekomstwensen rap te bespreken.
Dat uitgesproken te hebben duurde het tot nadat we samen gingen wonen voor de concretere vraagstukken er kwamen: Welke opties zijn er? Welke opties spreken ons aan? Wat willen we precies?
Oftewel: oriënteren tot we een ons wegen! Voor de één was een bekende donor de voorkeur, de ander vond anoniem net zo prima.
We overwogen beide, want ja, je kan wel een bekende donor willen… maar, hoe vind en vraag je dan iemand?
Uiteindelijk vonden we de mannelijke benodigdheden voor een zwangerschap en via KID-behandelingen in het fertiliteitscentrum in Zwolle raakte Wendy in verwachting van onze dochter Nova!
Een donor kiezen
Er waren dus zowel bekende als anonieme donor opties. Het is uiteindelijk een bekende donor geworden! Geheel onverwacht en als grote verrassing werd de hulp ons aangeboden door een – toen nog – kennis van Amanda. Ik zeg bewust ’toen nog’, want ondertussen is hij alles behalve een ‘kennis’ natuurlijk.
We gingen goede gesprekken aan, na zijn aanbod te willen helpen. Want, weet hij waar hij instapt? En met welke intenties wil hij helpen? Hoe ziet hij dat voor zich? Welke rol wil hij in het leven van zijn biologische kind? Vraag na vraag popte op en werd besproken. In alle open- en eerlijkheid.
We gingen het avontuur met elkaar aan en stelden een donorcontract op, om alle afspraken in vast te leggen. Geen noodzaak, vonden wij allen wel prettig. We besloten dat Wendy eerst mocht dragen.
Haar eierstokken hoorde je van verre al klapperen. Dat had Amanda minder. Dat Wendy ook 2 jaar ouder is is natuurlijk maar bijzaak 😉 Wel wil Amanda graag in de toekomst ook een keer dragen.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Samen ontdekken hoe het ouderschap werkt (voor ons). De onvoorwaardelijke liefde die we voelen voor ons kind. Je samen kunnen verwonderen over alles in de ontwikkeling van de kleine meid.
Avonden kunnen kletsen over ons heerlijke grietje, ondanks dat we blij waren dat het haar bedtijd was.
Wat is het lastigste van lesbisch moeder zijn?
Dat onze dochter en toekomstige kroost simpelweg niet genetisch van ons beide kan zijn. Voor de rest ervaren we, tot op de dag van vandaag, geen moeilijkheden.
Het fertiliteitstraject is soms best pittig, hoor. Zeker het bijhouden van je ovulatie, behandeling inplannen, naar het ziekenhuis toe, wachtweken. Tuurlijk, dat vraagt wat van je! Maar, dit is niet per definitie een issue voor een roze gezin.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Praat optijd met elkaar over hoe je de toekomst ziet. Maak een start, oriënteer je tijdig.
Voor ons duurde het nog 4 jaar voor Nova uiteindelijk bij ons was, gerekend vanaf het moment dat we concretere stappen gingen zetten.
Dat is zeker niet voor iedereen per se zo’n tijd, maar het vraagt, als lesbisch stel, wel om net wat meer voorbereiding dan wanneer je beide ingrediënten voor een baby zelf hebt!
Melissa en Patricia @momsdotme
Oriëntatie: lesbisch
Samen sinds: 25 december 2015
Start plannen ouderschap: mei 2010
Ouders sinds: 11 augustus 2012
Hoe werden jullie ouders?
Toen ik (Melissa) moeder wilde worden was ik nog samen met mij ex. Ik wist al heel jong dat ik moeder wilde worden en mijn ex had al 2 kinderen.
Wij zijn toen op zoek gegaan naar een donor en hebben hierin alle verschillende mogelijkheden bekeken.
Mijn ex-vriendin had al 2 kinderen en ik wilde zelf ook graag de ervaring van het zwanger zijn en moeder worden.
Via een kliniek, privé, in onze kennissenkring… Uiteindelijk hebben wij besloten het via een privédonatie te doen, omdat wij het belangrijk vinden dat we de donor kennen, weten hoe de andere 50 % genen van onze dochter er uit ziet en wat het gevoel erbij zou zijn.
Zo kwamen wij terecht op de website “verlangen naar een kind” en via deze website hebben wij onze donor gevonden. Na een lang traject ben ik na bijna 2 jaar eindelijk zwanger geworden van onze prachtige dochter!
Mijn huidige vrouw en ik hebben het ongeveer 2 jaar geleden nog geprobeerd met dezelfde donor, maar helaas is dit toen niet gelukt.
Nu zijn we gelukkig met z’n drieën en voelt het voor ons dochtertje alsof ze 3 moeders heeft.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Het samen delen, de onvoorwaardelijke liefde en alle mooie momenten. En de trots die je voelt voor je eigen kind.
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Ik ben echt letterlijk altijd blij en trots geweest op wie ik ben. Mijn vrouw (Patricia) is vrij laat uit de kast gekomen. Ik was 14, en natuurlijk krijg je soms lelijke en discriminerende opmerkingen.
Nog steeds, omdat mensen bijvoorbeeld vinden dat je geen recht hen om moeder te zijn, maar dit soort mensen zijn er altijd bij iedere situatie ongeacht wie je bent. Ik sta erboven, want dit zegt meer over hun dan over mij.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Zoek alles tot op de bodem uit, hoe je het wil, met wie je het wil en op welke manier je dit wilt doen. Wij zijn er sinds een half jaar achter dat onze donor een multi-donor is, met meer dan 300 kinderen over de hele wereld!
En ondanks dat we ontzettend dankbaar en trots zijn op wat hij ons heeft gegeven is dit toch wel even slikken.
En uiteraard hebben wij ook onderzoek gedaan, maar 10 jaar geleden was hier nog weinig over te vinden en eerlijk gezegd was ik ook te jong en naïef toen om te denken dat dit überhaupt een optie zou kunnen zijn.
Mirella en Claudia @mirellavanmarkus
Samen sinds: 2 januari 2009
Ouders sinds: 15 december 2013
Hoe werden jullie ouders?
We hebben een heel lange weg afgelegd om ouders te worden. Omdat je als twee vrouwen niet op de traditionele manier een kind kunt krijgen, moet je noodgedwongen zulke bewuste keuzes maken.
Dat voelden wij als een enorme verantwoordelijkheid. Want in wat voor gezinsconstructie wil je je kind dan laten opgroeien? Bekende of onbekende donor? Hoe groot mag die rol van die ‘bekende donor’ dan zijn?
En wordt mijn band als ‘niet genetisch moeder’ niet anders, minder vanzelfsprekend, dan Claudia haar band met ons kind, die wel biologisch moeder is? Dat soort vragen, twijfels en zorgen hadden wij aan de voorkant.
Ik had behoefte aan ervaringsverhalen van anderen om antwoorden te vinden op mijn vragen. Over onze persoonlijke zoektocht hebben wij de documentaire Wij Willen Ook Een Kind gemaakt.
In die documentaire zie je onze persoonlijke zoektocht langs ervaringsdeskundigen, professionals en donorkinderen. Dat heeft ons heel veel waardevolle inzichten gegeven.
Daarnaast bleek het ook nog eens heel moeilijk – eerst voor Claudia en later ook voor mij – om überhaupt zwanger te worden.
Dat is een lange weg geweest, een heel emotionele rollercoaster van hoop, verdriet en teleurstelling, met uiteindelijk bij de aller- aller- allerlaatste poging (zowel bij Claudia als bij mij) toch nog een zwangerschap!
En uiteindelijk dus twee gezonde dochters Sammie en een paar jaar later Bobbie.
Dat Claudia ons kind zou gaan dragen was van begin af aan duidelijk omdat zij altijd al een sterke wens had om zelf zwanger te zijn en ik niet. Een donor vinden viel vies tegen.
Mensen zeiden vaak tegen ons oh dan heb je zeker de knapste, muzikaalste, sportiefste, meest intelligente man uitgezocht. Alsof je bekende donoren zo uit een catalogus kan plukken. Het is minder maakbaar dan gedacht.
We waren er al wel snel uit dat we een bekende donor wilden omdat we per se wilden dat ons kind vanaf geboorte wist wie zijn vader zou zijn en ook meteen contact met hem zou hebben.
We zijn eerst in directe omgeving gaan vragen – aan een vriend, een collega, een kennis- en toen dat allemaal op niets uitliep omdat we niet op een lijn zaten, moesten we iets verder weg, via via gaan zoeken.
In het begin vonden we het doodeng om te vragen, het is de moeilijkste vraag om aan iemand te stellen. Maar in de praktijk vinden mannen het een enorm compliment. En dat is het natuurlijk ook.
Dus ze reageerden altijd enthousiast, maar er was altijd iets waardoor het niet door ging. Omdat de partner het niet wilde, of omdat hij een grotere rol voor ogen had dan wij, of dat hij te veel andere eisen had of het toch niet aandurfde.
Zo’n zes potentiële donoren verder was ook onze via via route doodgelopen en wisten we echt niet meer wie te vragen.
Een vriendin opperde toen waarom vraag je mijn broer niet? Dat hebben we toen gedaan. Meteen alle beren op de weg gegooid. Alle rampscenario’s geschetst.
We dachten we kunnen het maar beter meteen weten als hij het niet ziet zitten, want we waren al zoveel tijd verloren met deze zoektocht en de tijd tikte door. Maar we stonden overal hetzelfde in. Uiteindelijk is hij de donor geworden: papa Hans.
Wat is het mooiste van een gezin zijn?
Het klinkt cliché, maar ik denk toch die onvoorwaardelijke liefde en band die je met elkaar hebt. Je hoort – no matter what – bij elkaar.
Dat vind ik ook mooi om aan onze dochters mee te geven: Jullie zijn zussen voor het leven. Als je ruzie hebt maak je het weer goed, je houdt zoveel van elkaar en bent er altijd voor elkaar dat is het belangrijkste. Samen herinneringen maken vind ik heel waardevol en belangrijk.
En dat je als gezin een plek kan zijn waar iedereen zichzelf kan zijn. Dat is ook wat ik onze dochters wil, dat ze bij ons zich kunnen ontwikkelen tot wie ze zijn en willen zijn.
Dat vind ik mooi aan ouderschap dat je dat in elke fase mag begeleiden. Het is ook een groot avontuur. Je hebt geen idee wat je te wachten staat, elke dag is weer een verrassing, het verandert en ontwikkelt continue.
Wat is het lastigste van queer/lesbisch moeder zijn?
Ik denk dat het lastigste aan een lesbisch gezin zijn is dat je heel vaak moet zeggen: ja wij horen bij elkaar. Ja we willen een kamer. Of een groot bed. Ja ik ben ook haar mama. Ja het mag op een rekening. Nou dat.
En dat je vooral in het buitenland toch altijd even aftast hoe gay-vriendelijk het klimaat is. En dat je kinderen te maken krijgen met opmerkingen van kinderen die zeggen dat het niet kan twee mama’s. Dat het niet bestaat. Dat het dan je stiefmoeder moet zijn. Dat soort dingen.
Daarom heb ik het mijn missie heb gemaakt ons verhaal heel erg uit te dragen. Zodat het voor de volgende generatie vanzelfsprekender is.
Beste advies voor queer/lesbische stellen die een familie willen beginnen?
Dompel je helemaal onder in informatie, ervaringsverhalen, lees boeken, kijk documentaires, praat er veel over met mensen.
Niet alleen met mensen die voor de vorm gekozen hebben die jij in je hoofd hebt, maar ook met mensen die andere keuzes hebben gemaakt, het kan je aan het denken zetten en wellicht nieuwe inzichten geven.
Zet bij alles het belang van je kind voorop. En denk niet alleen aan ‘hoe word ik zwanger’ en ‘hoe is het als de baby er is’, maar kijk ook verder; ‘Wat betekent onze keuze voor ons kind over vijf, tien, vijftien jaar’.
Voor zijn leven en voor dat van ons? En als je kind er eenmaal is, vertel vanaf zijn geboorte eerlijk hoe het zit. Dan wordt het voor jou als ouder en voor je kind zo’n vanzelfsprekend verhaal.
Dan heb je nooit een geheim dat tussen jou en je kind staat en kun je ook naar de buitenwereld open zijn. Dat maakt niet kwetsbaar. Maar juist sterk, geeft je vrijheid en maakt gelukkig. Zo heb ik het ervaren.
Voor iedereen die een kinderwens heeft en deze op een ‘niet traditionele’ manier in wilt vullen, schrijf ik het boek Wij Willen Ook Een Kind – het handboek voor moderne families.
Daarin alles over de verschillende mogelijkheden die er zijn, informatie, ervaringsverhalen, visies van professionals, wetenschappelijk onderzoek, vragen die je jezelf en elkaar kunt stellen om te checken hoe je er zelf en hoe de ander erin staat. Het verschijnt begin september 2021.
Wil je verzekerd zijn van een van de eerste exemplaren, kun je het boek al bestellen via bol.com.
En wil je eerder al antwoord op een vraag of kan ik je ergens bij helpen, stuur mij dan een dm via insta @mirellavanmarkus ik probeer zoveel mogelijk vragen persoonlijk te beantwoorden.
All you need is love
Natuurlijk is liefde altijd de verbindende factor. Al deze verhalen van lesbische moeders laten dat zien: hoeveel liefde er is. Maar ook, hoe lastig het nog steeds is dat regenboog gezinnen nog steeds niet ‘normaal’ zijn.
Er zijn nog zoveel stigma’s, over ouderschap, over hoe een gezin ‘eruit’ moet zien. Over wanneer je jezelf ‘ouder’ mag noemen. Er zijn ook ouders zonder kinderen. Er zijn ook plant-mama’s, honden-ouders, en er zijn nog veel meer samenlevingsvormen die ook familie zijn! Maar dat is voor een volgend artikel.
Bedankt voor het lezen! Deel deze blog vooral met mensen die deze verhalen kunnen gebruiken. Representatie is belangrijk, en zichtbaarheid!
PIN DIT ARTIKEL
